Uruguay

4 januari 2014

Om van Buenos Aires met de boot naar Uruguay te varen bleek omslachtiger dan even naar Ameland. Zo was het goed dat ik er anderhalf uur tevoren was en daardoor net op tijd aan boord om de Rio de la Plata over te steken. 

In Montevideo logeerde ik in een jeugdherberg.  Met opzet omdat het mij een goede manier leek om contact te maken, wat wellicht aardig was om oudejaarsavond te vieren. Dit bleek een goede keuze: er werd een etentje georganiseerd en zo het oude jaar afgesloten. Ik ging nog even op straat kijken,  hoorde en zag hier en daar vuurwerk en iedereen wisselde goede wensen uit.

De volgende dag naar Piriapolis, een plaatje aan de kust voor strand en een vakantiegevoel.  Daar ontmoette ik mensen uit Colombia waar ik af en toe mee op pad ging. Het weer veranderde met regen, onweer en een  krachtige wind. Ergens lekker dat het wat koeler was.

Het hotel lag aan het eind van het strand, zo'n uur wandelen van het dorp. Het werd gerund door een ouder echtpaar die teerden op vergane glorie. Dus geen airco maar een open raam en dus elke avond op muggenjacht.

Het werd een routine om met een taxi naar het dorp te gaan, Internet, de supermarkt en dan terug te lopen naar het hotel. Een goede manier om de spieren wat te oefenen. 

Mijn  Colombiaanse kennissen hadden een auto gehuurd en zo reden wel gisteren naar Punta del Este, een  plaats voor de jetset, gelegen op de landpunt waar de riviermonding en de oceaan elkaar ontmoeten. Heftige wind, hoge golven. Aardig strand, waar we de meeste tijd van de dag verbleven met als gevolg dat ik mezelf voelde verbranden. Dat bleek 's avonds heftiger dan ik had verwacht en met grote voorzichtigheid stapte ik in mijn bed waar ik klappertandend de dekens over me heen trok. Uiteindelijk in slaap gevallen maar stijf en pijnlijke benen bij het opstaan. Duizelig in de badkamer en misselijk. Verbaasd toen ik aan het voeteinde van mijn bed bijkwam.

Ik zit nu op een terras bij het strand en hoop dat het me zo meteen weer lukt om op te staan. Als ik even loop, gaat het wel weer.

Mijn  tijd in Uruguay zit er bijna op. Morgen terug naar Buenos Aires waar maandag de Spaanse les begint. Ik ben benieuwd en het lijkt me leuk. 

Dank voor de leuke en meelevende reacties op mijn eerste verhaal. Ik vind het heerlijk om die verbondenheid te ervaren en het werd me de afgelopen dagen ook heel duidelijk dat ik weliswaar goed alleen kan zijn, maar heel gelukkig wordt in het contact met anderen.

Foto’s

3 Reacties

  1. Marijke hendriks-blankers:
    5 januari 2014
    Tjonge, wat vervelend dat je zo verbrand bent. Ik heb vandaag extra veel aandacht en liefde naar je toegestuurd en hoop dat het gauw betert. Veel plezier bij de lessen Spaans en een dikke knuffel. xxxMarijke
  2. Wilke:
    9 januari 2014
    Wat goed bedacht van je om in een jeugdherberg oud-en nieuw door te brengen. Meer mensen die ook alleen reizen dan in een hotel. En dan je verdere belevenissen in Urugay: voel je je alweer helemaal fris en fruitig na die verbrandingen door de zon?
    En nu in Buenos Aires; ben erg benieuwd naar je vorderingen in de Spaanse taal, maar daar schrijf je vast over in je volgende verslag.
    Vanavond nieuwjaarsbijeenkomst, we zullen aan je denken en een toast op je uitbrengen op een goed vervolg van je reis en op
    ' good luck for you' ! Liefs en verbonden, Wilke.
  3. An-Jes Kriyana:
    9 januari 2014
    Lieve Wilke,
    ben intussen weer redelijk "fruitig". Ja, dat was wel heftig.
    Ik heb het naar mijn zin in B.A. en hoop snel weer tijd te hebben voor mijn volgende verslag.

    Leuk dat je weer reageert.

    Wil je ajb mijn hartelijke groeten overbrengen vanavond in de Loge.
    En die zijn uiteraard ook aan jou, met een knuffel.
    Izv An-Jes Kriyana