Chili - Puerto Montt - Isla de Chiloe - San Carlos de Bariloche

Vertrekken uit Iquique betekent koffer pakken. Dan wandel ik de stad in voor een ontbijt. Dat wordt uiteindelijk koffie met taart en een ontmoeting met een ouder stel uit Dresden die met een cruiseschip rond Zuid Amerika varen om straks in Havanna (Cuba) van boord te gaan.

Na een knuffel (dat is hier gebruikelijk) word ik uitgezwaaid door de eigenaar van het hotel en een taxi brengt me naar het vliegveld. De chauffeur probeert er wat meer geld uit te slepen, maar ik houd voet bij stuk. Als toerist moet je soms opletten, want voor deze mensen lijken we erg rijk en ergens zijn we dat in materiële zin ook.

De vlucht naar Puerto Montt verloopt voorspoedig en het hotel is een verrassing: een compleet appartement met een bubbelbad waar ik voor ik hier vertrek een keertje in zal zitten, tot aan mijn oren in het schuim.

De volgende dag maak ik een tour over het eiland Chiloe, een totaal eigen cultuur met visserij, handwerk en paalwoningen. De gids in de bus spreekt (net als de meesten hier) geen Engels. Het grappige is echter dat de weinige mensen die Engels spreken me in de loop van de dag aanspreken, alsof ze de gelegenheid willen aangrijpen om de taal te spreken. Leuk, en zo kan ik af en toe vragen wat we veronderstelt worden om te bekijken bij een stopplaats of waar de bus ons weer zal oppikken.

Aangezien het hier minder warm is dan ik had verwacht, besluit ik naar Argentinië te verstrekken. Vanuit Puerto Montt neem ik de bus naar San Carlos de Bariloche, een prachtige tocht door een merengebied met in de bergen de grens tussen Chili en Argentinië. Ik zit naast Kim, een jonge vrouw uit Californie waardoor de toch al mooie reis, nog prettiger wordt doordat we leuk met elkaar kunnen praten, o.a. over haar reiservaringen in Ecuador en Peru.

Bariloche bruist van activiteiten, variërend van tangodansen tijdens het avondeten tot een kunst- en nijverheidsmarkt, theater en muziekuitvoeringen. Terwijl ik dit schrijf, hoor ik zingen op het plein door mijn open raam.

De dag na mijn aankomst regel ik eerst mijn vliegreis naar Buenos Aires voor a.s. dinsdag en dan een tour voor de komende twee dagen. Dat is, zonder auto, de gemakkelijkst manier om iets van de omgeving te zien.

De eerste tour voert over water en na een wandeling naar een waterval, gaat het naar de volgende boot voor een zicht op een gletsjer. Ook hier een leuke ontmoeting, nu met Maria, een Argentijnse van Italiaanse komaf die met haar man en drie kinderen vakantie houdt in dit gebied. Ze vertelt me dat Maxima en Willem Alexander hier vlakbij ook een huis hebben.
Misschien dat ik daar morgen in de buurt kom. Dan maak ik de zeven meren tocht.

Een van de gidsen vertelt me overigens dat het uitzonderlijk mooi weer is en dat het doorgaans veel regent hier. Weer een cadeautje.